Расклад набажэнстваў на Каляды у Гервятскай парафіі

У панядзелак, 24 снежня,  Вігілія Божага Нараджэння  :

21.00 Святая Імша (ПАСТЭРКА) BY/LT/PL

У аўтрак, 25 снежня: Божае Нараджэнне, I дзень

10.00  Святая Імша  LT

12.00  Святая Імша  BY/PL

14.00  Святая Імша LT (капліца у Гірах)

У сераду, 26 снежня: Божае Нараджэнне, II дзень

10.00  Святая Імша  LT

12.00  Святая Імша  BY/PL

14.00  Святая Імша BY/PL (капліца у Завельцах)

Расклад набажэнстваў ва урачыстасць Усіх Святых і Успамін усіх памерлых вернікаў ў Гервятской парафіі

1 лістапада - Урачыстасць Усіх Святых

10.00 Св.Імша (на літоўскай мове)

12.00 Св. Імша

14.00 Св. Імша (на літоўскай мове) капліца ў Гірах

Распачынаецца АКТАВА Успаміну усіх памерлых вернікаў

18.00 НЕШПАРЫ ЗА ПАМЕРЛЫХ І СВЯТАЯ ІМША

2 лістапада - Успамін усіх памерлых вернікаў

10.00 Св.Імша (на літоўскай мове)

12.00 ЮТРАНЬ ЗА ПАМЕРЛЫХ І СВЯТАЯ ІМША

14.00 Св. Імша (капліца ў Завельцах)

18.00 НЕШПАРЫ ЗА ПАМЕРЛЫХ І СВЯТАЯ ІМША

3 – лістапада АКТАВА Успаміну усіх памерлых вернікаў

10.00 ЮТРАНЬ ЗА ПАМЕРЛЫХ і СВЯТАЯ ІМША

18.00 НЕШПАРЫ ЗА ПАМЕРЛЫХ І СВЯТАЯ ІМША

4 лістапада – нядзеля - АКТАВА Успаміну усіх памерлых вернікаў

10.00 Св.Імша (на літоўскай мове)

12.00 Св. Імша

14.00 Св. Імша (капліца ў Завельцах)

18.00 НЕШПАРЫ ЗА ПАМЕРЛЫХ І СВЯТАЯ ІМША

5 – 8 лістапада - АКТАВА Успаміну усіх памерлых вернікаў

9.00 ЮТРАНЬ ЗА ПАМЕРЛЫХ і СВЯТАЯ ІМША

Выпамінкі у Гервятскім касцёле

4 лістапада -   16.00 -  Пелегрінда, Гірі, Петрікі, Мільцеі,

                                       Кністушкі.

5 лістапада -   09.00 – Гервяты, Рімдзюны, Соргаўцы, ,  

                                       Гальчуны, Мацкі

6 лістапада –  09.00 - Безданы, Вашкуны, Засковічы,

                                      Кірелі, Гайголі, Газа. Пугавічі,  

                                      Яцыны,Гелюны, Завельцы,  

                                      Гудзенікі,Віктасіна, 

                                      Шатэрнікі, Гродзі,

7 лістапада –   09.00 – Новые Якентаны, Малыя Якентаны,   

                                        Большыя Якентаны, Швейляны,   

                                        Попішкі, Мітюны

8 лістапада  -   09.00 - Кірелі, Вашкуны, Клучнікі, Сакалойці, 

                                        Альгіняны,Чехі, Гродзі,    

                                        Швейляны,Радюлі,Чернішкі,Палястына,

Малітва вадзіцеля

Божа, дай мне ўпэўненую руку і зоркае вока, каб я нікому не прычыніў шкоды ў дарозе. Даўца жыцця, не дазволь, каб я стаў прычынаю смерці альбо прычынаю калецтва тых, каму Ты даў жыццё. Захавай, Пане, ад няшчасных выпадкаў тых, хто падарожнічае са мною. Навучы мяне карыстацца аўтамабілем для дабра маіх бліжніх і стрымай спакусу празмернай хуткасці. Учыні, каб хараство свету, створанага Табою, і радасць Тваёй ласкі заўсёды мне спадарожнічалі. Амэн.

25 ліпеня, Касцёл успамінае св. апостала Якуба і св. Крыштафа. Святы Крыштаф з’яўляецца апекуном вадзіцеляў, падарожнікаў і пілігрымаў, а яго імя з грэч. christophoros азначае «той, які нёс Хрыста». У гэты дзень у касцёлах Беларусі адбылося асвячэнне машын і благаслаўленне вадзіцеляў.

Як апавядае паданне, аднойчы пасля цяжкага працоўнага дня Крыштаф адпачываў. Разбудзіў яго голас дзіцяці, якое прасіла, каб яго перанеслі на другі бераг ракі. Крыштаф, які быў вельмі дужы, падхапіўся, узяў у рукі свой кій, які служыў яму падпораю пры пераходзе праз раку, пасадзіў на плячо дзіцятка і ступіў у ваду. Але з кожным крокам ноша станавілася ўсё цяжэйшай. Нарэшце Крыштаф не стрымаўся і спытаў: «Хто ты?». У адказ пачуў: «Я — Езус, твой Збавіцель. Несучы Мяне, ты нясеш увесь свет, бо Я — той, хто яго стварыў. Я з’яўляюся тваім Валадаром, якому ты тут служыш. А каб ты пераканаўся, што ўсё сказанае Мною, — праўда, калі вернешся, убі свой посах у зямлю — ты ўбачыш, як прыгожа ён заквітнее». Менавіта гэтая легенда натхняе мастакоў, якія малююць часцей за ўсё св. Крыштафа з Дзіцяткам Езус на плячах.

Магчыма, Езус паведаміў Крыштафу пра мучаніцкую смерць, якая яго чакае. З гэтага моманту св. Крыштаф вёў жыццё, поўнае пакаяння, аскезы, а таксама вучыў людзей веры ў Хрыста, пацвярджаючы сваё вучэнне цудамі, адным з якіх быў цуд з посахам. Ён насіў посах з сабою, а калі ўтыкаў яго ў зямлю — той зацвітаў. У канцы зямнога жыцця Крыштаф вяртаецца ў родныя мясціны, у Лікію (цяпер — паўднёвая Турцыя), дзе падтрымлівае хрысціян, якіх жорстка пераследавалі, чыніў цуды і перанёс мучаніцтва. 

Св. Крыштаф лічыцца заступнікам ад неспадзяванай смерці, апекуном вадзіцеляў, маракоў, падарожнікаў, пілігрымаў, а таксама атлетаў, шахцёраў, шукальнікаў скарбаў, садоўнікаў, прадаўцоў гародніны, дзяцей; сродкаў камунікацыі; да яго звяртаюцца пры эпідэміях чумы і іншых заразных хвароб, пры пагрозе стыхіі агню і вады, засухі, буры і граду, пры хваробах вачэй, пры зубным болю, пры раненнях. Святога Крыштафа залічваюць таксама да 14 заступнікаў у цяжкіх жыццёвых абставінах.

Якуб Большы, або Старэйшы, быў сынам рыбака Завядзея і Саламеі, братам святога Яна Багаслова. Разам са сваім братам Янам і святым Пятром ён быў адным з улюбёных вучняў Езуса. Якуб і яго брат за свой парывісты тэмперамент былі празваныя Езусам Баанергес — Сынамі грому. Якуб стаў сведкам уваскрашэння дачкі Яіра і перамянення Пана, а таксама быў з Хрыстом у Гэтсыманіі. Пасля ўваскрасення Збаўцы Якуб мужна абвяшчаў Евангелле, і ў 43 ці 44 г. па загадзе Ірада Агрыпы быў забіты ў Ерузалеме праз адсячэнне галавы.

Такім чынам святы Якуб першым з апосталаў прыняў мучаніцкую смерць за Евангелле. Лічыцца, што ён абвяшчаў Добрую Навіну ў Іспаніі. Рэліквіі святога былі цудоўным чынам адшуканыя на Паўднёвым Захадзе Іспаніі: над полем, дзе спачывала яго цела, заззяла зорка. Пазней на гэтым месцы (лац. campus stellae – поле зоркі) быў заснаваны горад Сант’яга-дэ-Кампастэла, які ў Сярэднявеччы наведвала больш пілігрымаў, чым Рым і Ерузалем. Святы Якуб з’яўляецца апекуном Іспаніі і вайскоўцаў, а таксама яблыкаў і іншых пладоў. Яго заступніцтва просяць пры рэўматызме і ў малітвах аб добрым надвор’і. 

14-15 ліпеня ў гудагайскім касцёле Адведзінаў Найсвяцейшай Панны адбудзецца ўрачыстасць у гонар Найсвяцейшай Панны Марыі з гары Кармэль (Маці Божай Шкаплернай). Сёлета ўрачыстасць будзе спалучана з унясеннем у санктуарый рэліквій святога Яна Паўла ІІ, які ў 2003 годзе благаславіў кароны для абраза Маці Божай Гудагайскай.

Малiтвы да Маці Божай Шкаплернай

О прыгожая Кветка Кармэлю, найбольш пладаносная Вінаградная Лаза, хараство раю, Святая і Незвычайная! Ты, якая нарадзіла Сына Божага, застаючыся назаўсёды Беззаганнаю Дзеваю, дапамажы нам у патрэбах. О Зорка Мора, ахоўвай нас. Пакажы, што Ты — наша Маці. О Панна, хвалы годная, Маці і Каралева святога шкаплера! Праз гэты святы знак Ты праяўляеш сваю любоў да дзяцей, якія носяць яго. Ты абяцала нам апеку і дапамогу ў жыццёвых небяспеках, сваю мацярынскую прысутнасць у хвіліну смерці, а таксама хуткае вызваленне з чысца. Дапамажы мне жыць так, каб святы шкаплер, які нашу, стаў для мяне знакам збаўлення, аховай ад грахоў і заахвочваннем да пабожнага жыцця на зямлі. Амэн

6 чэрвеня падчас агульнай аўдыенцыі на ватыканскай плошчы Святога Пятра ў сваёй чарговай катэхезе на тэму сакрамэнту канфірмацыі Святы Айцец звярнуў увагу на тое, што дар Святога Духа даецца не для таго, каб захоўваць яго толькі для сябе, але каб даваць яго іншым.

Папа Францішак падкрэсліў, што дар Святога Духа, які атрымліваюць канфірмаваныя, спрыяе таму, каб яны самі станавіліся дарам для іншых людзей.

«Памятайма, што калі біскуп намашчае нас алеем, ён кажа: „Прымі знак дару Духа Святога“. Гэты дар Святога Духа ўваходзіць у нас — сам Дух — і дазваляе прыносіць плады, каб мы маглі потым перадаваць Яго іншым. Заўсёды атрымліваць, каб даваць: ніколі не атрымліваць, каб захоўваць толькі для сябе, нібыта наша душа — гэта нейкае сховішча; не! <…>

Дух Святы — самая таямнічая асоба Найсвяцейшай Тройцы. Мы менш за ўсё ведаем пра Яго, хоць Ён знаходзіцца ў цэнтры ўсіх самых важных падзей, звязаных з гісторыяй нашага збаўлення. «Дух нябачны, але мы Яго ведаем дзякуючы Яго дзеянню, калі Ён нам адкрывае Слова і калі дзейнічае ў Касцёле».

Нябачныя сляды дзеяння Духа Святога хочацца прасачыць на прыкладзе жыцця святога Пятра. Жыццё святога апостала Пятра можна падзяліць на два перыяды — «да» і «пасля» Пяцідзесятніцы. Дух Святы з Сымона, сына Ёны, учыніў Пятра — скалу, на якой Хрыстус стварыў Касцёл, і брамы пекла не перамогуць яго…

Прыйдзі, Духу мудрасці, і асвяці недасведчанасць і цемру нашых сэрцаў, каб мы спасціглі Святло Праўдзівае.

Пётр першым сярод апосталаў вызнаў веру ў Езуса: «…Ты — Хрыстус, Сын Бога Жывога» (пар. Мц 16, 16). І ён жа, Пётр, пачаў пярэчыць Езусу, калі «… пачаў Езус адкрываць вучням сваім, што Ён павінен ісці ў Ерузалем і шмат выцерпець ад старэйшын, першасвятароў і кніжнікаў, і быць забітым, і на трэці дзень уваскрэснуць. Адвёўшы Яго ўбок, Пётр пачаў дакараць Яго, кажучы: „Пане, няхай абміне Цябе гэта; няхай так не здарыцца“» (пар. Мц 16, 21–22). Недасведчанасць, страх перад пакутамі і смерцю заўсёды скоўвалі чалавечы розум і прыкоўвалі яго да зямнога, цялеснага і матэрыяльнага. Які ж блізкі нам Пётр, які пярэчыць Езусу! З аднаго боку, мы вызнаём сваю веру ў Езуса Хрыста, а з другога боку думаем не пра тое, што Божае, але што чалавечае. Пасля сашэсця Духа Святога Пётр зразумеў, што Езус — Сын Божы, які памёр за нашы грахі. Такая перамена ва ўсведамленні магчыма толькі пры спрыянні Духа Святога.